Voor de oversteek over het Ijsselmeer wilde ik het grootzeil vergroten. Het zeilontwerp aanpassen doe ik op de makkelijke manier: knippen en plakken met OpenOffice Impress en Irfanview. Handig is bijvoorbeeld een foto van de ZeeFier met het oude zeil. Dat zeil knip ik eruit, schuif het omhoog op de mast en kan dan met de maten daarvan inschatten hoeveel zeil er nog onder past. Dan maak ik in Impress een blokje ter grootte van het extra zeil en hang het onder de foto van het huidige zeil.XX Ik schuif net zo lang met blokjes en stukken foto tot het ‘er goed uitziet’. Uiteindelijk besloten er nog 9m2 onder te plakken.
Het resultaat van knippen en plakken in Impress en Irfanview
Bij Frank materiaal gehaald: tape, garen en doek. Het extra zeildeel heb ik uitgelegd, met het tape de verticale stroken aan elkaar geplakt en de randen met een soldeerbout gesmolten tegen het rafelen. Daarna de rand 5 centimeter naar binnen gevouwen, met nietjes vastgezet en er een dun touwtje doorheen gehaald. De omgevouwen rand zette ik met 1 zig-zag steek vast. Daarna trok ik het lijkentouw (pre-stretched schoot) aan het dunne touw door de vastgenaaide rand. Dan de naaimachinevoet verwisselen naar een ritsvoet, zodat je dicht tegen het lijkentouw aan een simpele rechte steek kan zetten. Nu is de hele rand dus dubbel en van lijkentouw voorzien. Sterk zat voor een jonk. Als je wilt kun je op de plek waar je ringen wilt slaan nog meer zeildoek in het zakje voegen (vastzetten met tape en er daarna gewoon overheen naaien). Alleen de overgang van het oude naar het nieuwe zeil was wat lastig: op advies van Frank had ik de zeildelen gewoon over elkaar heen gelegd en op elkaar genaaid met twee zigzag steken. Dat was veel materiaal om doorheen te komen met een geleende handnaaimachine, dus deed ik de moeilijke stukjes met de hand. Op het achterlijk zit een soort kom waar het oude en het nieuwe deel niet helemaal netjes in elkaar overlopen, maar ja, het zal best zeilen.
Daarna moesten wel alle staken weer worden vastgezet op het zeil. Dat ging verrassend soepel: ik had van te voren bedacht dat er weer zes staken zouden komen, maar de onderste twee zouden naar beneden verhuizen met een grotere tussenruimte. Fijne bijkomstigheid was dat ik dus geen extra staken hoefde te maken.
